Historia wydobycia skarbów Ziemi, prowadzonego w okolicach dzisiejszego Złotego Stoku sięga ok. 2000 lat p.n.e. Do dnia dzisiejszego złotostoccy górnicy zdążyli założyć 21 poziomów wydobywczych i wydrążyli ponad 300 km sztolni, szybów i chodników.
Pomimo tak długiego okresu działalności górniczej na tym terenie, pierwszy zapis o prowadzonych pracach pochodzi 1273 roku. Zapisem tym jest nadany przez księcia wrocławskiego i krakowskiego Henryka IV Probusa Cystersom z Kamieńca Ząbkowickiego.
W pierwszej połowie XV w. Złoty Stok został doświadczony działaniami wojennymi, które miały miejsce podczas woje husyckich w latach 1419-1434, tak że stabilizacja i rozwój miasta mogły nastąpić po ich zakończeniu, czyli w drugiej połowie tego stulecia. W roku 1484 powołano do życia tutaj Urząd Górniczy. W 1491 roku miasto otrzymało własny herb, sztandar oraz prawo wolności górniczej. Początek wieku XVI to okres największego rozkwitu górnictwa złota na tym terenie. W roku 1507 do Złotego Stoku została przeniesiona z Ząbkowic Śląskich mennica książęca, a w po 1510 roku pojawili się tu nowi inwestorzy w postaci europejskich spółek górniczo-hutniczych. Kopalnie Złotego Stoku dostarczały w tym czasie ok. 8% całego złota pozyskanego z europejskich kopalń. Po okresach zawirowań dziejowych, które o mało nie doprowadziły do upadku Złotego Stoku i zaniku górnictwa tego szlachetnego metalu, w połowie XIX wieku następuje ponowny wzrost znaczenia tego regionu. Stało się to za sprawą nowatorskiej metody pozyskiwania złota obmyślonej i wdrożonej w życie przez Plattnera. Metoda ta polegała na poddaniu wyprażonej rudy procesowi chlorowania i wyługowaniu w następnej kolejności czystego złota z powstałych związków chlorków. Okres II wojny światowej kopalnia przetrwała w stanie nienaruszonym. W roku 1948 rozpoczęto poszukiwania nowych złóż. Czternaście lat później, w roku 1962 decyzją „z zewnątrz” zaprzestano wydobycia i zamknięto kopalnię. Kopalnia w krótkim czasie uległa zatopieniu przez wody podziemne naturalnie krążące w jej obrębie a odpompowywane w trakcie jej działania. Przez ponad 700 lat działalności kopalni, górnicy tu pracujący wydobyli ok. 16 t. czystego złota. W roku 1996, po kilkuletnich pracach przygotowawczych uruchomiono Podziemną Trasę Turystyczną „Kopalnia Złota”, w ramach której turyści mogą zwiedzać Sztolnię Gertuda o długości 500 m. i Sztolnię Czarną Górną z jedynym w Polsce podziemnym wodospadem liczącym sobie 8 m. wysokości. W sztolniach panuje stała temperatura wynosząca 7° C. Zwiedzanie kopalni odbywa się w grupach liczących maksymalnie 40 osób i pod opieką przewodnika.
Należy zaopatrzyć się w ciepłe ubiory, ponieważ temperatura w kopalni jest stała i wynosi przez cały rok 7° C.
