Różnica między nadwagą i otyłością u kota
Nadwaga i otyłość u kota, to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie. Ale spośród tych dwóch przypadłości to otyłość jest stanem chorobowym, który wymaga leczenia. O nadwadze u kota mówimy, gdy jego masa ciała wzrosła o 15-30 % w stosunku do prawidłowej, a o otyłości, gdy masa ciała wzrosła o 30% i więcej.
Prawidłowa masa ciała u kota zależy od rasy, płci, wieku oraz indywidualnych predyspozycji. Aby prawidłowo ocenić masę ciała kota, warto skorzystać ze wskaźnika BCS (ang. body condition score, ocena kondycji ciała). Kot o prawidłowej masie ciała oglądany z góry powinien przybierać kształt klepsydry, jego żebra są łatwo wyczuwalne, nie ma „wałeczków” i „fałdek” tłuszczu na brzuchu. Gruby kot ma trudno lub zupełnie niewyczuwalne żebra, dolny zarys jego brzucha znajduje się na tym samym bądź niższym poziomie niż zarys klatki piersiowej, odcinek jamy brzusznej jest szerszy niż odcinek klatki piersiowej.
Gruby kot – skąd się bierze nadwaga i otyłość?
Na rozwój nadwagi i otyłości u kotów niewychodzących wpływ ma kilka czynników:
- kastracja i sterylizacja,
- starszy wiek,
- niska aktywność fizyczna,
- przekarmianie (spożywanie zbyt dużej dawki kalorii),
- choroby.
Nadwaga i otyłość u kota najczęściej wynikają z niewiedzy opiekunów, którzy chcąc dla zwierzęcia jak najlepiej, podają mu porcje pokarmu nieadekwatne do jego zapotrzebowania. Przodek kota w ciągu doby polował nawet kilkanaście razy, za każdym razem spożywając małe porcje pokarmu. Kiedy nie spał, był stale w ruchu, więc skutecznie spalał nadmiar kalorii. Koty niewychodzące mają znacznie mniej okazji do ruchu, dlatego ich dieta powinna być dostosowana do zmniejszonej aktywności fizycznej. Do tego najczęściej poddawane są zabiegowi kastracji lub sterylizacji, który wpływa na tempo metabolizmu i zwiększenie apetytu (zwłaszcza przez pierwszych kilkanaście tygodni). Aby zapobiec nadwadze i otyłości, konieczne jest podawanie kotu odpowiedniego pokarmu (np. karmy typu sterile lub indoor) w odmierzonych porcjach zgodnych z zapotrzebowaniem energetycznym zwierzęcia.
Jednocześnie należy zadbać o to, by w mieszkaniu znalazły się przedmioty zachęcające kota do zabawy, np. tunele, labirynty, drapaki, piłeczki, myszki. Opiekun powinien poświęcać przynajmniej 15 minut dziennie na wspólną zabawę z kotem, np. z wędką czy papierową piłeczką. Grubego kota warto przyzwyczaić też do noszenia szelek i zabierać go na krótkie spacery, a miseczkę postawić na podwyższeniu (np. na półce kociego drapaka-drzewka).
Problemy zdrowotne grubych kotów
Otyły kot wymaga leczenia pod okiem specjalisty. W tym celu najlepiej zwrócić się do lekarza weterynarii, który specjalizuje się w dietetyce zwierząt. Otyłość u kota to choroba, która nieleczona niesie ze sobą poważne konsekwencje – zwiększa ryzyko takich chorób, jak:
- cukrzyca,
- choroby serca i układu krążenia,
- stłuszczenie wątroby i jej niewydolność,
- schorzenia układu ruchu, szczególnie dyskopatie i zwyrodnienie stawów,
- choroby układu trawiennego,
- choroby skóry,
- nowotwory,
- choroby układu moczowego, głównie kamica moczowa.
Otyły kot ma też osłabioną odporność, więc łatwiej zapada na choroby zakaźne.
Jak bezpiecznie odchudzić kota?
Jeśli mamy do czynienia z otyłym kotem, proces odchudzania powinien przebiegać pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii. Wszelkiego rodzaju głodówki i szybkie odchudzanie nie są dla kota korzystne. U kota głodzonego przez ponad 48 godzin może wystąpić stłuszczenie wątroby, a w konsekwencji nawet śmierć.
W trosce o zdrowie grubego kota warto kierować się następującymi zasadami:
- kota należy odchudzać stopniowo – powrót do prawidłowej masy ciała może potrwać nawet kilka miesięcy,
- optymalne tempo odchudzania kota to 1-2% masy ciała w ciągu tygodnia,
- posiłki powinny być podawane o stałych porach,
- kot nie powinien mieć stałego dostępu do jedzenia,
- powinien otrzymywać dokładnie tyle pokarmu, ile wynosi jego zapotrzebowanie,
- należy zrezygnować z dokarmiania kota między posiłkami,
- podstawą diety powinna być pełnoporcjowa karma (mokra i sucha),
- kot potrzebuje codziennej porcji ruchu.
