Coś dla małych i trochę większych wielbicieli myślenia i czytania. Króciutka, ale niezwykle interesująca opowiastka Neila Gaimana ilustrowana przez Dava McKeana. Wielbicielom talentu tej pary nie trzeba tłumaczyć, kim są wspomniani panowie. Dla pozostałych – kilka słów wyjaśnienia.
Krytycy literaccy umieszczają Neila Gaimana na szczycie listy najwybitniejszych, żyjących twórców literatury w gatunku fantasy. To młody autor (urodził się w listopadzie 1960 roku), przed którym jeszcze wiele lat pracy i miejmy nadzieję, opublikowanych książek. Swą karierę literacką rozpoczynał jako dziennikarz – recenzent. Prawdziwym literackim debiutem było jednak opowiadanie ” Featherquest” z 1985 roku. W 1986 – rozpoczął swą wielką przygodę z komiksem. Najbardziej znaną serią Gaimana jest oczywiście „Sandman” – opowieść o władcy snów, który posiadając wielką władzę nad ludźmi i ich marzeniami, sam okazuje się bardziej ludzki w swych rozterkach i pragnieniach niż oni. To pokaźny zbiór siedemdziesięciu pięciu zeszytów, który zyskał już sławę kultowego. O jego randze świadczy ilość nagród, jakie mu przyznano. Do najważniejszych należy zaliczyć World Fantasy Award dla najlepszego opowiadania, którą Sandman otrzymał w 1991 roku – czyli pierwszy komiks uhonorowany nagrodą literacką.
Do tej pory Gaiman zgromadził na swoim twórczym koncie spory dorobek. W 1990 roku, razem z Terrym Pratchettem, opublikował swą pierwszą powieść – „Dobry omen”. Potem poszło już z górki – ” Nigdziebądź” (1996), „Gwiezdny pył” (1998), „Amerykańscy bogowie” (2001), „Koralina” (2002), „Wilki w ścianach” (2003), „Chłopaki Anansiego” (2005), „Rzeczy ulotne” (2006), „InterŚwiat” (2007) – przy współpracy Michaela Reavesa, „M jak magia” (2007), „Księga cmentarna” (2008), „Odd i Lodowi Olbrzymi” (2008), „Dym i lustra” (2008). To oczywiście nie są wszystkie dzieła autora. Zainteresowanych odsyłam do jego szczegółowej biografii. A jest o czym poczytać. W końcu Gaiman współpracował z BBC (sześcioodcinkowy serial, na podstawie jego scenariusza powstało „Nigdziebąź”), napisał scenariusz jednego odcinka kultowego „Babylon 5”, nie wspomnę już o tym , że pisze także teksty piosenek.
Gaiman był za swą twórczość wielokrotnie nagradzany. Jego książki, tłumaczone na wiele języków, przyniosły mu popularność i miłość oddanych czytelników. Także tych mniejszych, do których adresowana jest opowieść „Wilki w ścianach”.
To historia, której bohaterką jest mała dziewczynka o imieniu Lucy. Tylko ona słyszy dziwne dźwięki wydobywające się ze ścian w jej ukochanym domu.
Chociaż dzieli się swym strachem i wątpliwościami z dorosłymi – nikt jej nie wierzy. Do czasu…
Do czasu, gdy wilki się ujawnią i wyjdą ze ścian przejmując w posiadanie dom. A co wtedy robi rodzina? Potulnie udaje się do ogrodu, aby tam rozpocząć nowe życie, albo, jak kto woli – kontynuować stare w nowych okolicznościach przyrody. Rodzice chodzą do pracy, dzieci do szkoły, a wilki buszują w domu.
Jak zakończyła się ta historia musicie sprawdzić sami. A! Pamiętajcie, żeby sprawdzić, co stało się ze świnką pacynką, ukochaną zabawką głównej bohaterki.
Miłej zabawy!
Fantastyczny tekst Brawo! szczególnie spodobała mi się szata graficzna twojego bloga 🙂 zapraszam do siebie… http://www.xmc.pl